Mijn oordelende puppy

Ik heb een schattige, lieve puppy van 4 maanden. Alleen, mijn hond is een keffertje. Ze blaft om alles. Een mens, een auto, een andere hond, een konijn, een kat, een rollende container, elk ander hard geluid. Het maakt niet uit. Ik heb er een gruwelijke hekel aan. Mopperen, boos worden, ' Stil ' of ' Koest" roepen, een kort hard rukje met de riem, een tik over de neus. Het werkt niet. Ze gaat maar door. Ik word er onrustig van en ik geneer me rot. Ik wil lekker wandelen met mijn puppy in het bos, met haar spelen en haar leuke dingen leren. Het komt er niet van. En ze begint ook nog te stinken. Een doordringende nare vieze geur. Ik ruik deze geur overal.

Mijn puppy blijkt haar anaalklieren spontaan te legen. Dit komt door een stressreactie. Waar krijgt ze stress van? Waar is ze bang voor? Ik ga het bestuderen. We gaan samen op stap. We ontmoeten 2 grote honden in het bos. Mijn puppy keft en keft. De honden komen voorzichtig dichterbij. Mijn hondje begint hartverscheurend te janken. Het gaat door mijn merg en been. Het lijkt of de 2 grote honden haar iets heel naars aandoen. Ze doen niets. Door mijn hoofd schiet: 'oppakken, niet oppakken, toch oppakken? Nee, rustig blijven, kalmte!' De honden komen vlakbij, neuzen aan neus. En dan...... mijn puppy is stil! Ze snuffelt voorzichtig met de staart tussen haar benen. Een kleine overwinning voor ons allebei.

Thuis ziet ze mijn konijn. En het keffen begint weer. Ik laat de dames aan elkaar snuffelen. Het keffen wordt minder. Ik laat het konijn los lopen. Mijn puppy vindt het interessant. Ze wil spelen. Ze daagt het konijn uit, springt om haar heen. Het konijn reageert niet. Dan maar niet. Ze laten elkaar met rust. En dan hoort mijn hondje een rollende container. De angst van mijn puppy en mijn frustratie laaien weer op. Dan gaan we kennismaken met de container. Ik pak het grote logge apparaat en trek het voorzichtig met mijn hondje naast me aan de lijn voort. Stap voor stap. Ze vindt het prima. Ze loopt rustig naast me.

Mijn conclusie is dat mijn puppy oordeelt! Ze oordeelt over iets wat ze niet kent. Onbekende dingen zijn gevaarlijk. Deze overtuiging maakt haar bang. Het levert veel stress op. Stress zorgt ervoor dat ze vecht (blaffen) en vlucht (hartverscheurend janken). Het helpt haar niet. Mensen doen precies hetzelfde. Wij oordelen maar wat graag over anderen, die anders zijn. Zou onze angst en paniek ook voortkomen uit oordelen en (belemmerende) overtuigingen? Ik weet het wel zeker!